Η ΑΠΕΡΓΙΑ (STACHKA, 1924) (αγγλικοί υπότιτλοι)

About Video

Uploaded on 10 February, 2012

… Τα πάντα στην Απεργία μοιάζουν να υπηρετούν μια εντελώς στοιχειώδη και χωρίς αποχρώσεις ιδέα: ο εχθρός του εργάτη είναι ο βιομήχανος και ο στρατός το εκτελεστικό όργανο της δικής του εξουσίας. Ίσως η τρομακτική συγκινησιακή δύναμη που αποδεσμεύεται από την Απεργία να οφείλεται στην ατελή εφαρμογή του “ιδεολογικού μοντάζ” και, συνεπώς, στον υπερτονισμό του δεύτερου, του συγκινησιακού σταδίου στο πρότσες της “ιδεολογικοποίησης” της εικόνας. Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο που ο Αϊζενστάιν χαρακτηρίζει τούτη την ταινία του “κινοθεατρικό έργο” και τη διαιρεί σε πέντε σαφώς διακρινόμενα μέρη (πράξεις): 1) Όλα στο εργοστάσιο είναι ήσυχα. 2) Η απεργία κηρύσσεται. 3) Το εργοστάσιο δε δουλεύει. 4) Η προβοκάτσια και 5) Οι απεργοί συντρίβονται. Η δράση προωθείται προς τη λύση με απότομα άλματα όπως και στο θέατρο, αλλά οι “σκηνές” δεν έχουν καμία σχέση ούτε με τη σταδιακή επεξεργασία του θέματος ούτε, φυσικά, με το λόγο (αφού η τανία είναι βουβή, ενώ η μουσική επένδυση με αποσπάσματα από την 5η και την 6η συμφωνία του Προκόφιεφ είναι μεταγενέστερη). Απλώς, η θεατρική δομή τον βοηθάει να εφαρμόζει πιο άνετα την “αισθητική της γροθιάς” του Πρόλετκουλτ (Κίνημα για την Προλεταριακή Κουλτούρα) – μια αισθητική που “τρομοκράτησε” ακόμα και τον Λένιν με την άγρια δύναμή της, αλλά που σήμερα ξαναμπαίνει ως πρόβλημα για έρευνα. Η Απεργία παραείναι επίκαιρη, ακόμα και αισθητικά.
απόσπασμα από την κριτική του Β. Ραφαηλίδη, 8-4-1975 (εκδ. Αιγόκερως)

Η απεργία το 1924 ήταν μονόδρομος, το 1975 αισθητικά επίκαιρη, το 2012 τί να είναι άραγε;

Length : 1:34:24

Category: Προτείνουμε....